به نرم‌افزارهایی می‌گویند که افراد می‌توانند در کد منبع آن‌ها تغییر ایجاد کرده و یا اشکالات (باگ) احتمالی آن‌ها را رفع کنند. این یک شیوه توسعه نرم‌افزار است که می‌تواند هم برای نرم‌افزارهای آزاد و هم برای نرم‌افزارهای با مالکیت انحصاری و تجاری به کار رود. در نرم‌افزارهای اپن سورس، کد اولیه نیز در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد و امکان اعمال تغییرات و یا سفارشی نمودن آن متناسب با خواسته استفاده کنندگان، فراهم می‌گردد. افرادی که از ایده Open Source حمایت می‌نمایند بر این اعتقاد هستند که با اجازه دادن به اشخاصی که علاقه مند به تغییر کد اولیه می‌باشند، امکان استفاده مفیدتر از برنامه فراهم و احتمال بروز خطاء در آنان، کاهش خواهد یافت.
انعطاف پذیری، هزینه پایین و گستردگی توسعه دهندگان، از ویژگی ها و نکات مورد توجه در نرم افزارهای متن باز برای سازمان ها و برنامه نویسان است. این نوع برنامه ها، دست برنامه نویسان را در توسعه یا تغییر آن‌ها باز می‌گذارد و سازمان‌ها را به هدفی که دارند نزدیک‌تر می کند. در حالیکه برنامه نویسان در تعامل با نرم افزار های تجاری معمولاً محدود به تغییرات سطحی هستند. در صورتی که هدف استفاده کامل از یک راهکار باشد، هزینه پیاده سازی نرم‌افزار کمتر خواهد بود در غیر اینصورت ممکن است هزینه های سفارشی کردن یک محصول اپن سورس به مراتب بیشتر از خرید یک محصول تجاری آماده باشد. عدم ضمانت و پشتیبانی فنی از موارد نگران کننده در خصوص نرم افزار های اپن سورس است. با وجود مجوز هایی که برای اعمال تغییرات و یا اصلاحات در این نوع نرم افزار ها وجود دارد، باز هم سوء استفاده هایی صورت می گیرد.
چرا OpenSource؟
- امنیت بیشتر
- کیفیت بالاتر
- انعطافپذیری و قابلیت سفارشیسازی
- آزادی بیشتر در تجارت و فروش محصول
میزان محبوبیت نرم‌افزار های متن باز و افزایش روزافزون رویدادهای برگزار شده مرتبط با آن:
منبع : هاست ایران